آن روز فرا می رسد !

  غفار عریف 

                                  آن روز فرا می رسد 

            در این روز ها؛

     در میان "  این همه هیاهوی سرشار از دروغ " (۱) صاحبان زر و زور و زهر پاشی فکری و عقیدتی افراط گرايان تاریک اندیش سيه دل؛
     در سرزمین خورشید؛ 

     شور، شوق انگیزی در گشت و گذار  است:

    - شور، شوق انگیز بهم گره خوردن مشت ها و دست ها و نزدیک شدن قلب های راهیان راه سپید، با انگیزه ی رهایی از دشواری های شامگاهان تاریک و پایان دادن به لحظه های دلگیر شب های بی امید؛ 
   ـ شور، شوق انگیز همصدایی خِرد گرایان در دفاع از انسان و انسانیت و نجات راه و رسم آدمیت از اسارت کور دلان بی خرد زمانه؛ 
   ـ شور، شوق انگیز عدالت خواهی و حق طلبی و به دور راندن و مردود شمردن برتری جویی در همه عرصه های زندگی اجتماعی .  

        دور نیست! 
                      به زودی، 

                                  بی هیچ تردید، 

                                                      بدون هیچ وسواس، 

     " در این همه هیاهوی پر از دروغ " 
،
       در سر زمین خورشید 
،
       در سحرگاهان سپید، 

       با خدایان روشندل در خط روشن بینی؛ با جاهلان سیه دل و برتری خواهان سنگدل خط تاریک اندیشی،
                      در آویز می شوند. 

          و در این میدان نبرد حق بر باطل: 

      راهیان راه روشن، با سلاح دانش و به یاری پاگیزگی اندیشه؛ دل تیره و مغز خشک و سینه ی پر کینه ی ظلمت گرایان و برتری طلبان را نشانه می گیرند و با ترنم سرود همدلی؛ قلب اهریمن را می شگافند و با سرفرازی نغمه ی پیروزی را سر می دهند: 


                        بمیرید، زیرا به مردن سزایید 

                        بمیرید، زیرا که آفت شمایید 

                                                         ( نادر نادر پور) 
      در فرجام کار : 

      طلیعه ی خورشید رهایی از لای شاخه های سبز پیروزی، بر سایه ی ننگین جهالت، چیره می گردد. 

                  دور نیست! 

                                  به زودی،  

                                              آن روز فرا می رسد!

                                                                  مطمئن باشید. 

                                                                     ( پایان ) 
                                                                ۱۷ / ۱ / ۲۰۱۶

1 ـ سخنی از فريدون مشيری