چه کسی از پریگوژین و واگنر می ترسد؟

«در اشتیاق بیش از حد برای تمرکز بر قتل پریگوژین برای شیطان جلوه دادن پوتین، چیزی که نادیده گرفته می شود این است که هر کسی که این جنایت را طراحی کرده است، تضمین می کند که کل ساختار فرماندهی واگنر از بین رفته است. خداحافظ، خداحافظ آفریقا!

او، پریگوژین یک روز قبل از کشته شدن خود از افریقا باز گشته بود.

در آینده قابل پیش‌بینی کسی وجود نخواهد داشت که هژمونی لژیون فرانسوی در ساحل را به چالش بکشد یا با شبکه گسترده 29 پایگاه تحت فرماندهی فرماندهی آفریقا - پنتاگون که در سراسر قاره افریقا، از جیبوتی در شمال تا بوتسوانا در جنوب گسترش یافته است،به چالش بکشد. به عبارت دیگر، بازوی بلند «قدرت هوشمند» روسیه با یک چرخش تیغه قطع شده است. چه کسی می تواند آنرا به دست آورد؟

قتل پریگوژین در روز خاصی به صحنه ظاهر شد که از منظر تاریخی، باید بهترین ساعت دیپلماسی روسیه از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق به حساب می آید. واقعیت "نقطه آغاز جدید برای بریکس" - همانطور که شی جین پینگ، رئیس جمهور چین اظهار داشت - هنوز به طور کامل غرق نشده است، اما آنچه که جای شکی نیست این است که روسیه به عنوان برنده از آن بیرون میشود.»

نویسنده اصلی مقاله: ام کی بهادرا کمار / دیپلمات حرفوی هندی، تحلیگر سیاسی که چندین دوره در اتحاد شوروی سابق وپاکستان بحیث دیپلمات وسفیر ایفای وظیفه کرده است.

تهیه کننده: عارفه ورحمت ايماق

26 آگست 2023

چند دقیقه یا چند ساعت پس از کشته شدن وحشتناک یوگنی پریگوژین، رئیس سازمان واگنر، پیمان کار نظامی روسیه در روز چهارشنبه گذشته، گزارش‌های رسانه‌های غربی منتشر شد که انگشت اتهام را به سمت رئیس جمهور ولادیمیر پوتین به عنوان عامل این حمله نشانه گرفت.

تقریباً مثل این است که دکمه‌ای در مرکز فرماندهی ناشناخته فشار داده شده است تا روایت جدیدی را برای شیطان جلوه دادن پوتین به خاطر صرف غذای سرد انتقام به پریگوژین،با عاریت گرفتن از سخنان اخیر ویلیام برنز، رئیس سیا، به دلیل کودتای نافرجام در روسیه آغاز کند. هیچ کس به ارائه شواهد تجربی اهمیت نمی داد.

"دروغ را به اندازه کافی تکرار کن تا به حقیقت تبدیل شود" - قانون تبلیغات غرب اغلب به رهبر نازی جوزف گوبلز نسبت داده می شود که قدرت تکرار دروغ ها را درک می کرد. اکنون قطب‌نمای غرب برای «پاک کردن» روسیه از نقشه جهان است.

درست است، پوتین تمام دلایلی را برای دلخوری از پریگوژین داشت - به قول او - پوتین"خنجر ازعقب" - زمانی که این کشور در حال جنگی وجودی علیه دشمنان قسم خورده ای بود که به دنبال تجزیه روسیه بودند. اما سه ملاحظه فرضیه دخالت پوتین را در کشته شدن پریگوژین بی اعتبار می کند.

اولاً، چرا چنین روش نا پخته یادآور قتل قاسم سلیمانی، ژنرال ایرانی، سر نیزه «محور مقاومت» تهران علیه آمریکا توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا است؟

توماس دی کوینسی در مقاله مشهور خود در سال 1827 با عنوان در مورد قتل، به عنوان یکی از هنرهای زیبا می نویسد: «همه چیز در این دنیا ،دو دسته دارد. به عنوان مثال، قتل ممکن است با دسته اخلاقی آن قابل کنترل باشد... و من اعتراف می کنم که این جنبه ضعیف آن است. یا ممکن است آن طور که آلمانی ها آن را می گویند، از نظر زیبایی شناختی، یعنی در رابطه با سلیقه خوب، رفتار شود. اگر انگیزه قتل پریگوژین به زبان ساده بیان شود، اصل کینه جویی بودن قتل، کمترین جذابیت را دارد.

دوم، پریگوژین مرده ای بود که برای اجرای چنین اقدام احمقانه ای راه می رفت، پس از اینکه پوشش امنیتی او توسط دولت پس گرفته شد. باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق، بدون حفاظت از سرویس‌های مخفی پس از قتل اسامه بن لادن – یا مایک پمپئو و ترامپ که پس از قتل سلیمانی بدون امنیت راه می‌روند، تصور کنید.

اما پوتین تصریح کرد که واگنر همچنان آینده ای خواهد داشت و ملت نقش آنرا در جنگ اوکراین به خاطر خواهد داشت. پوتین حتی پریگوژین را به جلسه کرملین دعوت کرد. مسلماً اولین اظهارات پوتین در مورد مرگ پریگوژین نشان دهنده از ترحم است. بعد سانحه پوتین گفت : " او مر تکب اشتباه شد، اما دست آورد های برای اهداف مشترک داشت."

پوتین گفت: "من پریگوژین را برای مدت طولانی، از اوایل دهه 1990 می شناسم. او مردی بود که سرنوشت آسانی نداشت. او اشتباهات جدی را در زندگی خود مرتکب شد، اما به نتایج مورد نیاز نیز دست یافت - هم برای خودش و هم وقتی از او خواستم، برای هدف مشترک مبارزه کند. همان طور که در ماه های اخیر انجام داده بود.."

تا آنجا که من می دانم، او همین دیروز از آفریقا بازگشت. او در اینجا با برخی از مسئولان دیدار کرد. او نه تنها در کشور ما کار کرد - و با موفقیت کار کرد، بلکه در خارج از کشور، به ویژه در آفریقا، با موفقیت کارکرد. او در آنجا با نفت، گاز، فلزات گرانبها و سنگ ها ی قیمتی سروکار داشت.

سوم، قتل پریگوژین در روز خاصی به صحنه ظاهر شد که از منظر تاریخی، باید بهترین ساعت دیپلماسی روسیه از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق به حساب می آید. به واقعیت "نقطه آغاز جدید برای بریکس" - همانطور که شی جین پینگ، رئیس جمهور چین اظهار داشت - هنوز به طور کامل غرق نشده است، اما آنچه که جای شکی نیست این است که روسیه به عنوان برنده از آن بیرون میشود.

اشتباه نکنید که اتحاد بریکس بسیار محکم و پایدار در برابر هژمونی غرب بود، و همه پیش‌بینی‌های غربی را زیر پا گذاشت. گسترش بریکس به این معنی است که موضوع یک ارز تسویه( تبادله) مشترک، حساب واحد روی میز است و سیستم مالی بین المللی دوباره مثل سابق نخواهد بود. دلارزدایی دروازه ها را می کوبد. یک سیستم تجارت جهانی جدید در حال شکل گیری است که رژیم استثمارگرانه چهار قرنی غربی را که برای انتقال ثروت به کشورهای ثروتمند طراحی شده بود، منسوخ می کند. بریکس سرانجام از یک باشگاه غیررسمی به موسسه ای تبدیل شد که G7 ویا گروه هفت کشور بزرگ صنعتی غر ب را تحت الشعاع قرار خواهد داد.

کشور میزبان، آفریقای جنوبی زمان زیادی را برای دستور کار ویا اجندای چندقطبی روسیه و چین ارائه کرد. بیانیه مشترک صادر شده توسط آفریقای جنوبی و چین و القای اتیوپی ویا عضویت ایتوپی در بریکس (جایی که غرب سعی در تغییر رژیم داشت) به عنوان عضو بریکس بر همسویی قدرت در حال ظهور در آفریقا تأکید دارد. آیا همه اینها به چیزی اضافه نمی شود؟

و مهمتر از همه، پیام بزرگی که از ژوهانسبورگ می‌آید این است که با همه اسبپ های پادشاه و همه مردان پادشاه، دولت بایدن در تلاشهای«انزوای» روسیه به‌شدت شکست خورده است - این پیام بزرگ در درخشش درخشان وزیر امور خارجه، سرگئی لاوروف نوشته شده است. لبخند درخشان لاوروف روسیه با قرار گرفتن در سمت راست تاریخ در کنار اکثریت جهانی، دستاوردهای خود در میدان های نبرد اوکراین را با یک پیروزی دیپلماتیک برجسته می کند.

آیا این دور از عقل سلیم آشکار نیست که پوتین در تمام روزها روز چهارشنبه را برای این فاجعه، در زمانی که اعتبار روسیه در جامعه بین المللی بریکس اوج می گرفت، انتخاب کند؟ مجدداً این سؤال مطرح می شود: چه کسی از آن سود می برد؟

حقیقت آشکار این است که ممکن است تعداد زیادی از افراد بخواهند پریگوژین را به طور فیزیکی حذف کنند. در داخل روسیه، پریگوژین جنایتکاران سرسختی را که محکوم به حبس بودند، برای مبارزه در اوکراین و در نتیجه تخفیف مجازات خود به خدمت گرفته بود. او آنها را بدون آموزش نظامی کافی مستقر کرد و طبق گزارش ها بیش از 10000 نفر از آنها کشته شدند. انزجار عمیقی نسبت به آن در داخل روسیه در این مورد وجود دارد.

سپس دشمنان خارجی هستند که از فرانسه شروع می‌شوند، منطقه‌ای که عملاً فرانسه از منطقه ساحل بیرون رانده شده است. از آن زمان فرانسه به سختی می توانست کینه خود را نسبت به روسیه پنهان کند.

درهمین حال، بحران در نیجر به ایالات متحده هشدار داد که پریگوژین در حال حرکت است. ویکتوریا نولند، سرپرست وزارت امور خارجه، که طراح کودتای 2014 در اوکراین بود، به نیامی - نیجر سفر کرد تا از رهبران کودتا بخواهد که هیچ معامله با واگنر نداشته باشند.

با این حال، طبق گزارش ها، پریگوژین به قصد برقراری ارتباط با حاکمان جدید نیجر و ارائه خدمات واگنر، به صورت مخفیانه به کشور همسایه آن، مالی، جایی که واگنر به خوبی تثبیت شده است، رفته بود. کافی است بگوییم که پریگوژین همان کاری را که قبلاً با لژیون فرانسوی در ساحل انجام داد، با پنتاگون را تهدید می کرد.

کاملاً قابل تصور است که دولت بایدن تصمیم گرفت که کافی است و واگنر باید سر بریده شود. البته خروج پریگوژین به همراه سران اصلی او از فرماندهان ارشد به طرز غیرقابل محاسبه ای واگنر را تضعیف خواهد کرد.

در همین حال، در داخل روسیه، سرویس اطلاعاتی بی رحم اوکراین در سطوح مختلف فعالیت می کند. حملات هواپیماهای بدون سرنشین به مسکو توسط خرابکاران در داخل روسیه انجام می شود. و اوکراین نیز امتیازی برای تسویه حساب با واگنر دارد که در حال استقرار خود در بلاروس است.

بدون شک، تطابق منافع بین اطلاعات اوکراین و مربیان غربی آن برای نابودی واگنر و حذف کامل آن از صفحه شطرنج ژئوپلیتیک وجود دارد.

(پایان)