ع. بصیر دهزاد

معضله سوء استفاده ی جنسی از کودکان در مکاتب ولایت لوگر

از آسیب های روانی تا پروسه های عدلی و رنگ و بوی اتنیکی

موضوع سوء استفاده جنسی کودکان در مکاتب لوگر قبل از آنکه به حیث یک معضله جدی و قابل دقت و از دید حمایت حقوق طفل و آسیب های جدی روانی بر طفل متضرر دیده شود، موضوع داغ پارلمان، وسایل اطلاعات جمعی و انترنتی قرار گرفت.

صف بندی های منطقوی و اتنیکی یکبار دیگر بالا گرفت و با کمال تآسف حتی حلقات روشنفکری ولایت لوگر این اتهامات را حتک حرمت به غیرت و نام و نشان مردم لوگر تلقی نموده عکس العمل های شدید، تا حد تهدید دو کارمند جامعه مدنی لوگر، از خود نشان دادند. قضیه تا حد تحریک مردمان محل در برابر این اتهامات انکشاف منفی داده شد.

برای توضیحات و جهت سرد ساختن احساسات غیر قابل توجیه سمتی و اتنیکی برهر قضیه جرمی باید چند نکته را به تذکر گرفت.

مسأله تجاوز و سوء استفاده جنسی کودکان و زنان یک مو ضوع جرمی و مرتبط به فرد است. موجودیت مردان که مجرمین جرایم متکررجنسی اند هم هیچ ارتباطی به منطقه واتنیک ندارد. البته گرفتن بعضی از جن های وراثتی از یک پدر، پدرکلان و یا نیکه به جنریشن های بعدی دور از احتمال نیست؛ ولی سوء استفاده جنسی و ایده جرمی سوء استفاده از اطفال در اکثر موارد مربوط میشود به اندازه رشد وجدانی و یا مو جودیت هورمونهای که با عث ارتکاب مکرر جرم جنسی دربرابر کودک در وجود فرد میشود که در ترمینولوژی حقوقی و اجتماعی  بنام " پیدوفال" یاد میگردد.

 بنابرآن موضوع فردی و مربوط میشود به مجرمان متکرر جرم استفاده جنسی از کودکان. این مجرمان درهرجا و منطقه و بین هر اجتماع اتنیکی میتواند وجود داشته باشند و هر زمانی این جرم شنیع میتواند به وقوع بپیوندد.

سوء استفاده کودکان درسطح جهانی یک معضله کوچک نیست. در هر کشور، بشمول کشور های اسلامی،  بدون در نظر داشت تعلقیت های منطقوی و اتنیکی  روزانه صد ها وهزاران طفل معصوم قربانی جرم خشونت جنسی میشوند. شما حتی مثالهای خشونت جنسی و ارتکاب این گناه شدیده در مساجد وتوسط تعداد ازملا امامان را نیز نباید با چشم پوشی به هیچ بگیرید.

در کشور ما افغانستان که همه از غرور اتنیکی و منطقوی صحبت میکنند، در مناطق پشتون نشین، تاجیک نشین، هزاره نشین ، ترکمن و اوزبک نشین واقوام کوچکترو شهرنسبی متمدنتر کابل روزانه صد ها کودک، دختر جوان و زنان قربانی جنون و خشونت جنسی و تعرض جنسی میگردند که اکثر این جرایم از طرف متضرر[مجنی عليه] و یا فامیل، به نسبت غرور، آبرو و حیثیت فامیلی خموش و کتمان باقی میمانند؛ ولی فرد متضرر تعرض و خشونت جنسی در تمام زنده گی با صد ها معضله روانی، تا سطح تمایلات خود کشی رنج برده در زنده گی بد بخت میباشد.

نباید هم از این واقعیت چشم پوشید که حتی سوء استفاده جنسی در داخل خانواده ها دور از امکان نیست که ترم" انسیست" بدان بکار میرود.

به عقد نکاح دادن اطفال صغیر 12, 13، 14 و 15 ساله  که در بعضی مناطق افغانستان بیشتر به وقوع میپیوندند، یک مُعضله ضد حقوق طفل و از دیدگاه حقوقی (عقد ازدواج با که خود یک عقد حقوقی است، با طفل صغیر که هنوز از لحاط رشد عقلی نمیتواند عواقب عقد را درک کنند و آنهم صرفن با یک وکیل مهر و نفس  تن به عقد نکاح میدهد که از محتوای آن چیزی نمیداند وتنها درموضوع دادن نفس مطرح میشود)، منکوحه حق ابراز مستقیم رضائیت برعقد را ندارد که همان غیرت افغانی حتی مانع تطبیق مکمل شریعت اسلامی درعقد میگردد.

مسأله بچه بازی خشن ترین و شدید ترین جرم در برابر کودکان است که در ولایات، تخار، لوگر، قندهار، بلخ، جوزجان و فاریاب و مناطق دیگر کشور بیداد میکند، که همه و همه ناشئ از کدام تعلقیت قومی و یا تعلقیت های خونی،